Uśmiech dziewczyny mnie przeraził nie był ciepły i przyjemny on był zimny i obojętny.
-Ichime zawołałam do dziewczyny.
-Co powiedział podnosząc głowę do góry.
-Ta moc jest bardzo niebezpieczna.
-Co z tego.
-To z tego,że możesz kogoś skrzywdzić.
-Wiem to.
-I mówisz to tak spokojnie.
-A co mam robić płakać i krzyczeć,że mam przeklętą pieczeńć na dłoni.
-Nie ale.
-Co ale nie chce słuchać,żadnego ale daj mi spokój jeśli nie chcesz bym cię skrzywdziła odejdź z tond.
-Ja odejdę a ty zaczniesz coraz bardziej ją rozpracowywać.
-Tak.
-Nie możesz jesteś za młoda by ją rozpracować.
-Za młoda nie sądzę skoro już wiem do czego to służy to nie będę miała problemu by to rozpracować.
- Nie możesz.
-Dla czego.
-Ponieważ jeśli nikt ci w tym nie pomoże możesz przez przypadek zniszczyć całą wioskę.
-Daj spokój aż tak silna nie jestem powiedziała dziewczyna.
-Wszystko czego nie znamy jest niebezpieczne powiedziałam ale dziewczyna nie zareagowała widać było,że nad czymś myśli.
-Ja muszę już iść powiedziałam szybko odwracając się.
-Do kont zapytała.
-Idę do domu pa powiedziałam uciekając z tamtąd wiedziałam,że muszę
pilnie poinformować kogoś o tej dziwniej mocy Ichime w końcu jeśli tego
nie zrobię jej moc może zniszczyć ją jak i całą wioskę biegłam bardzo
szybko szukając jakiegoś nauczyciela lub jakąś osobę która mi pomoże w
tedy w oddali zauważyłam Minato szybko do niego podbiegłam on spojrzał
na mnie delikatnie się uśmiechając.
-Gdzie ci tak śpieszno zapytał.
-Mistrzu potrzebuję twojej pomocy.
-Słucham więc.
-Chodzi o Ichime.
-O Ichime coś się jej stało.
-Nie ale może jej się coś stać.
-Dlaczego mów szybko co się dzieję.
Zaczęłam opowiadać Minato całą historię nie chciałam by Ichime coś
sobie zrobiła więc musiałam to zrobić w brew jej zakazom gdy
opowiedziałam Minato całą historię spojrzałam na niego wyczekując na to
co teraz zrobi.
(Minato)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz