Wyplułem mnóstwo krwi i opadłem bezwładnie na plecy. Powtórzyłem:
-Manku...- powiedziałem cicho słabym głosem. Spojrzała na mnie zatroskana.- Ja... muszę... go... jeszcze... chociaż... raz... zobaczyć...- wydusiłem.
-Itachi... Jeszcze jedno takie spotkanie i zginiesz.. Nie pozwolę na to...- powiedziała zaciskając pięści.
-Manku...- westchnąłem łapiąc się drżącą ręką za koszule na piersi.- Ja... ja... ja umieram... Muszę... go... jeszcze.. raz.. zobaczyć... To... mój młodszy... młodszy braciszek... mój ukochany brat... Wtedy będę... spełniony... i będę mógł... wreszcie... odpocząć...- mówiłem z trudem.
<?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz