Spojrzałem na nie.
-Jesteście pewne, że mogę zostać? Jestem jak kula u nogi...- spytałem. Usmiechnęły się obydwie.
-Jasne, że tak...!- zaśmiała się Manku.
-No pewnie! Wiemy na co się porywamy!- dodała ze śmiechem Tsuhikii. Uśmiechnąłem się i chwilę stałem patrząc na nie. W końcu rozłożyłem ramiona szeroko.
-No chodźcie!- zaśmiałem się i obydwie mocno przytuliłem. Zaśmiałem się znowu.
<?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz